Od nauczycieli akademickich można było usłyszeć ciekawe komentarze, nie tylko naukowe …
Studiowałam romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Na jednym z wykładów z logiki dla studentów kierunków filologicznych (musiało to być w 1977 lub 1978 roku, wykład odbywał się w sali im. Mickiewicza, w Auditorium Maximum), profesor Jerzy Pelc*, widząc w oczach jednej ze studentek całkowity brak zrozumienia, podszedł do niej i zapytał:
– Nic Pani nie zrozumiała z tego, co mówiłem?
Ton Profesora był bardziej twierdzący, niż pytający… Mocno speszona studentka nic nie odpowiedziała, wykonała tylko twierdzący gest głową.
Na co Profesor z diabolicznym uśmiechem, powiedział:
– No to niech się Pani … na pamięć nauczy!!!
Nie pamiętam czy ta studentka zaliczyła logikę czy też nie. Mi się udało.
***
Profesor Maciej Żurowski**, prowadzący na iberystyce i romanistyce UW zajęcia z komparatystyki literackiej, mówił często o jakiejś pozycji książkowej, chcąc podkreślić jej wagę, dokładność i obszerność:
– Proszę Państwa, to taka książka, że jakby ktoś dobrze rzucił, to by… zabił.
Takie porównanie, nierzadko wywoływało rozbawienie wśród słuchających Profesora studentów, ale równie często – stres.
***
Doktor Lucjan Grobelak***, jeden z najznamienitszych dydaktyków-romanistów, tak mawiał na swoich wykładach z metodyki nauczania języka francuskiego:
– Przeciętnie wykształcony człowiek może znać około 30 000 słów, człowiek po studiach zna ich około 60 000 , no a ja …
Już nie pamiętam ile to słów miał znać Pan Doktor…
Objaśnienia:
*Jerzy Pelc, filozof, logik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego oraz Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Od 1942 r. student tajnych kompletów Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie filozofii i polonistyki. Był żołnierzem AK, nauczał w tajnych kompletach gimnazjalnych i licealnych Szarych Szeregów, uczestniczył w powstaniu warszawskim. Od 1970 r. był redaktorem naczelnym Studiów Semiotycznych, w latach 1972-1994 kierownikiem Zakładu Semiotyki Logicznej Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił m.in. funkcje Wiceprezesa Kasy im. Józefa Mianowskiego-Fundacja Popierania Nauki, Przewodniczącego Komitetu Etyki w Nauce przy Prezydium PAN, Członka Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. Jego zainteresowania naukowe skupiły się wokół semiotyki. Jest autorem prac m.in.: O użyciu wyrażeń, Wstęp do semiotyki, Funkcjonalne podejście do semiotyki logicznej języka naturalnego (przyp. red.).
**Maciej Żurowski (1915–2003), romanista, tłumacz. W latach 1955–1985 profesor literatury francuskiej na Uniwersytecie Warszawskim, od 1957 współredaktor Przeglądu Humanistycznego. Jest autorem antologii Arcydzieła francuskiego średniowiecza, Symbolizm francuski, napisał także wiele artykułów poświęconym m.in. Fryderykowi Chopinowi do naukowych czasopism polskich i francuskich. Został odznaczony francuskim Narodowym Orderem Zasługi (przyp. red.).
***Lucjan Grobelak (1929-1994) romanista, tłumacz. Ukończył romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie później się doktoryzował badając powiązania francusko-polskie w dziedzinie kultury i nauki począwszy od XVI wieku. Całe życie zawodowe poświęcił dydaktyce języka francuskiego. Współpracował m.in. z Instytutem Kształcenia Nauczycieli, Centralnym Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli, Ministerstwem Oświaty, a następnie Edukacji Narodowej. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1976), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1986) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988). Autor m.in. Comment le dire en français. Constructions idiomatiques, mots nouveaux et rares dictons et proverbes, Dictionnaire collocationnel du français général, L’emploi de la préposition et français moderne, a także podręczników i skryptów do nauki języka francuskiego (przyp. red.).
Autorką anegdoty jest dr Ewa Kalinowska. Studiowała romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Doktoryzowała się wiele lat po magisterium, na Uniwersytecie Łódzkim. Zdobycie stopnia w nie całkiem młodym wieku nauczyło ją zdrowego dystansu do kwestii formalnych i administracyjnych. Od 1996 roku do teraz jest starszym wykładowcą w Uniwersyteckim Kolegium Kształcenia Nauczycieli Języka Francuskiego, prowadzi zajęcia z historii literatury francuskiej, z historii i kultury Francji i frankofonii oraz seminarium licencjackie. Jest autorką kilkudziesięciu publikacji poświęconych literaturze francuskojęzycznej oraz dydaktyce języka francuskiego jako obcego. Od kilku lat uczyniła zdecydowany zwrot ku literaturom krajów Afryki subsaharyjskiej oraz wysp Oceanu Indyjskiego. Przygotowuje rozprawę habilitacyjną poświęconą afrykańskiej, francuskojęzycznej literaturze zaangażowanej. W latach 2007–2013 była Kierownikiem UKKNJF, sprawowała też wiele innych funkcji administracyjnych na UW. Czas poświęca swoim prawdziwym pasjom – literaturze (bez ograniczeń geograficznych, kulturowych czy też rodzajowych); Afryce subsaharyjskiej (literacko i podczas podróży); zwiedzaniu Paryża (w realu, książkowo i wirtualnie). Od dwóch lat zgłębia wiedzę dotyczacą wina i winorośli, nie tylko degustując, lecz również własnoręcznie pracując w jednej z małopolskich winnic.
