«budynek Auditorium Maximum zlokalizowany na terenie kampusu głównego Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu, mieszczący sale wykładowe, pomieszczenia administracyjne i dwie poczty: uniwersytecką (zwaną Kancelarią Ogólną) i punkt Poczty Polskiej»
ETYMOLOGIA:
Rzeczownik audimax (zapisywany przez studentów również jako audimaks czy audi max) pochodzi od oficjalnej grecko-łacińskiej nazwy auditorium maximum, oznaczającej dosłownie ‘największą (na danej uczelni) salę wykładową’. Forma audimaks (rzadsza wprawdzie w wypowiedziach pisemnych, np. na blogach czy forach internetowych) i jej odmiana (np.: w audimaksie) świadczą o ortograficznej i fleksyjnej adaptacji tego rzeczownika do języka polskiego.
CIEKAWOSTKI:
Klasycystyczny budynek warszawskiego Auditorium Maximum wybudowany został w latach 30. XX w. i był symbolem odradzającej się Polski i zinstytucjonalizowanej polskiej nauki. W czasie II wojny światowej budynek najpierw służył Niemcom jako stajnia, a następnie – podobnie jak inne zabytkowe elementy zabudowy uniwersyteckiej – uległ niemal całkowitemu zniszczeniu.
W nieco zmienionej formie architektonicznej został odbudowany w latach 50. XX w., a odnowiony na początku XXI w. To właśnie w nim mieści się auditorium maximum – sala im. Adama Mickiewicza, mająca 859 miejsc siedzących.
Zarówno oryginalna nazwa Auditorium Maximimum, jak i utworzony od niej audimax stanowią elementy językowej i pozajęzykowej rzeczywistości akademickiej różnych uczelni w Polsce i nie tylko. Audimaksy (audimaxy) znane są także studentom Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytetu Wiedeńskiego czy Uniwersytetu w Bochum.
oprac. Monika Kresa
Słownik języka studentów Uniwersytetu Warszawskiego jest dostępny pod adresem: www.studenckamowa.uw.edu.pl.
